De oorsprong van de idyllische en drukbezochte kapel van Onze Lieve Vrouw van de Heilige Eik aan de Proosbroekweg gaat vele eeuwen terug, naar de vijftiende eeuw. Er bestaan verschillende versies van de legende rond deze kapel. Volgens een versie die Petrus Vladderaccus in de zeventiende eeuw noteerde, werd begin vijftiende eeuw een beeldje van Maria met kind gevonden in het zand van de rivier de Beerze. Dit beeldje werd in een eik geplaatst en vereerd door boeren en herders. Toen het beeldje naar de kerk van Oost- en Middelbeers werd gebracht, keerde het de volgende dag miraculeus terug naar zijn oorspronkelijke plek. Daarop bracht men het naar Oirschot, en bouwde men ter plaatse een primitief, houten kapelletje.

Kanunnik Jan Daems van Nuenen liet in 1606 de eerste stenen kapel bouwen. Deze kapel is in 1649 op last van de Staten Generaal afgebroken en in 1854 door de parochie op de oude fundamenten herbouwd en in 1906 uitgebreid. Een witte trapgevel met schijnvoegen en een beeltenis van Maria met kind vormt de façade. De zuilen bij de ingang zijn afkomstig van het vroegere oxaal en later de orgeltribune van de Sint-Petrusbasiliek. Op het dak staat een luidklokje.

De 2 ramen uit 1983 bij de ingang van de kapel zijn van Jacques Slegers ter herinnering aan de gevallenen van Oirschot en de Beerzen.

De 4 ramen uit 1951 in de uitbreiding van de kapel zijn van Albert Troost en zijn geplaatst ter herinnering aan oorlog en bevrijding in Oirschot

De ramen in de kapel uit 1947 zijn van Jos van Dormolen en verbeelden zeven momenten uit het leven van Maria. 

Sinds 2002 is er in het omliggende bos een stenen kruisweg (1934) van de kunstenaar Mari Andriesse uit de kerk van O.L.V. Middelares aller Genaden in Vught. Deze kerk is in 2000 gesloten.